De afkorting ADD staat voor: Attention Deficit Disorder. In het Nederlands: aandacht - tekort - stoornis.
Ik zal je zoveel mogelijk antwoorden geven op deze vragen.
In de volksmond wordt er voornamelijk gesproken over ADHD. Wanneer iemand zegt: " ik heb geen ADHD ik heb ADD" dan kan er worden beweerd dat het hetzelfde is. Maar dat is niet zo.
WAT IS ADD PRECIES?
De oorsprong van ADD kent dezelfde oorzaak als die van ADHD namelijk een stoornis in het neurotransmittersysteem. ( Dopamine en noradrenaline) De prikkeloverdracht werkt anders dan bij mensen die geen ADHD of ADD hebben. Ik bedoel hiermee dat prikkels en/ of informatie niet worden gefilterd. Er zit geen rem op. Naarmate er teleurstellingen zijn neemt het ongeremde gedrag toe. Wanneer er succes ervaringen zijn neemt het ongeremde gedrag af en neemt de concentratie toe. Wanneer problemen niet worden opgelost door deze te verzwijgen, waar ADDers een kei in zijn, wordt het hoofd alleen maar drukker en chaotischer. De chaos wordt minder wanneer problemen klein worden gehouden door ze op te lossen en te kijken welke consequentie er werkelijk aan gekoppeld zit.
De drukte bij iemand met ADD zit in het hoofd en wordt lichamelijk of verbaal niet geuit in tegenstelling tot iemand met ADHD.
De diagnose ADD wordt veelal op latere leeftijd gesteld dan bij iemand die ADHD heeft. Dit komt omdat iemand met ADD stilletjes en teruggetrokken is. Het is geen "last" voor de ander.
Iemand met ADD valt dus minder op. De hyperactiviteit in het hoofd is aan de buitenkant niet te zien. Maar in het hoofd van een ADD-er kan het stormen! Een ADD er kan net als een ADHD er de informatie of prikkels niet filteren. Er staat geen bewaker voor het hoofd die zegt: laat gaan, negeer het of kom binnen! Een ADD-er uit zijn gevoelens niet gemakkelijk. Wat vaak opvalt is dat de gezichtsuitdrukking van iemand met ADD op "neutraal" staat. De gezichtsuitdrukking geeft ons geen informatie over de gevoelens die de ADD er beleefd. je kan dus niet beoordelen of het blij is, of juist teleurgesteld. Een ADD-er is in zijn hoofd vaak hard aan het werk maar ondanks dit harde werken zien we geen rode blos maar is het gelaat witjes. Het trekt wit weg van alle prikkels die verwerkt moet worden. De concentratie van een ADD-er is laag. Maar als het IQ hoog is, toont de ADD-er een goede prestatie met prima cijfers ondanks de lage concentratieboog. Door het onopvallende gedrag en de normaal tot goede prestaties is er geen bezorgdheid omtrent het gedrag. Deze zijn er dus wel, maar worden braaf achter wegen gelaten door de ADD er zelf. ( waarom dit is? kan ik je haarfijn uitleggen tijdens educaties) In veel gevallen wordt ADD pas erkend in de pubertijd.
WANNEER WORDT ER ONDERZOEK GEDAAN NAAR ADD?
Bij volwassenen: wanneer er relatie problemen ontstaan veroorzaakt door komst van kinderen, combinatie gezin/ werk, onverklaarbare oververmoeidheid, depressiviteit, somberheid, toename in de behoefte de drukte in het hoofd te doven met Joint, alcohol, gamen.
HOE HERKEN JE ADD?
WAT VOELT IEMAND DIE DENKT ADD TE HEBBEN?
WANNEER HEB JE ADD?
De diagnose ADD wordt gesteld aan de hand van een psychologisch onderzoek. De kenmerken moeten passen binnen DSM-V-. Hierin staan de diagnoses beschreven aan de hand van de gedragskenmerken.
Er kan getwijfeld worden aan de diagnose wanneer er oorzaken vanuit de omgeving zwaar wegen. Zoals: taal barrière ( vluchteling uit vreemd land die zich in Nederland moet leren aanpassen), scheiding, verlies van dierbare, trauma, ernstig zieke in gezin of familie enz.
HOE UIT ADD ZICH BIJ EEN VOLWASSENEN?
Een persoon die volwassen is en er later pas achter komt ADD te hebben heeft al heel wat moeten doorstaan. Deze persoon heeft een eigen methode gevonden om zijn doelen te behalen. Vaak in zijn eentje op zijn eigen unieke wijze. Wanneer iemand een relatie krijgt met een volwassenen met ADD kunnen conflicten ontstaan. Want een volwassene met ADD kan op zijn werk uitmuntend functioneren, maar laat soms thuis een totaal ander beeld zien. Deze persoon kan thuis in tegenstelling tot zijn eigen baan, niet organiseren, is spullen kwijt, beloofd te gaan klussen, maar komt er niet toe. Bied wel aan een vriend te helpen bij een grote klus. Ontwijkt de dingen waarvoor er thuis wordt verwacht de verantwoordelijkheid te delen. Kan boos worden bij kleine incidenten. Wil graag zijn eigen zin en heeft geen oor voor de mening van de ander.
Dit klinkt nogal heftig en negatief maar het kan ook anders gaan. Want een ADD er die weet hoe pittig het is zelf te overleven kan ook juist goed in staat zijn om dat te doen wat hij zelf heeft gemist namelijk een luisterend oor, niet direct oordelen maar er zijn. Iemand met ADD is op sociaal gebied zeer begaafd. Het is in staat vele mensen te kunnen helpen bij levensvragen.
Wanneer een volwassen ADD er een partner heeft die de ADD kan accepteren en geen overbodige eisen stelt, kan de relatie bijzonder goed gaan en is deze ADD-er zowel op het werk als thuis zichzelf.
Een ADD-er zonder partner heeft een leven waarin hij zichzelf prima kan vermaken. Het zoekt mensen op wanneer het daar behoefte aan heeft en trekt zich terug in zijn eigen wereld van vermaak. Zo kan deze persoon genieten van de natuur, basis middelen, sauna, massage's, zang en muziek, dans. Eigenlijk allerlei dingen die met Mindfull te maken hebben. Er zitten goede Koks bij, en beroepen die uiterste zorgvuldigheid vragen. Het verfijnde.
Het gedrag van een volwassenen met ADD hangt af van jeugdervaringen, trauma's, onrecht gevoelens, acceptatie van zijn- of haar omgeving. De één kan het prima vinden met zichzelf ( acceptatie) , de ander is nog haastig op zoek naar antwoorden, voelt zich onzeker en minderwaardig. ( vecht)
De diagnose ADD kan voor sommige veel betekenen en voor ander juist niet.
ADD bij volwassenen wordt dus verschillend beleefd. De ernst van de gevolgen van ADD hangt samen met hoe je ouders, leerkrachten, klasgenoten met jou zijn omgegaan. Heb je kansen gekregen om jezelf te ontdekken en toonde andere interesse in jou of ben je opgegroeid in een wereld vol eisen en teleurstellingen. Ben je gehoord en geholpen bij de dingen waar je zelf niet uitkwam? of heb je het gevoel gehad dat je er alleen voor stond?
Omdat ons brein vanaf de geboorte tot ongeveer ons 25e levensjaar ontwikkeld kan het zijn dat hierin het brein een andere weg heeft moeten inslaan omdat er andere prioriteiten waren die eigenlijk niet tot het kinderbrein toebehoorde: scheiding, geweld, ziekte enz. De manier hoe dit brein zijn eigen weg heeft gekozen om toch aan de verwachtingen te voldoen, werkt bij deze volwassenen anders dan bij een brein die alle kansen heeft gekregen om de functies te laten ontwikkelen.
Dit kan voor deze persoon problemen geven in de opvoeding van zijn eigen kind. Omdat het brein van het kind nog "schoon" is en open staat voor eenvoudige en logische uitleg zal het lichaam zich weren wanneer het kind op een agressieve manier of met veel woorden wordt gecorrigeerd. Dit kan weer gevolgen hebben voor dit kind omdat het op deze manier wordt afgeleerd openlijk fouten te mogen maken. En zo worden gedragsproblemen geërfd van generatie op generatie.
25 % van de mensen met ADD hebben naast ADD ook ( een vorm) autisme.